Geschiedenis van het Wado karate

Hironori Ohtsuka
Hironori Ohtsuka, de grondlegger van Wado-Ryu karate

Wado Ryu karate-do is een van de klassieke stijlen in het karate-do en is ontwikkeld door professor Hironori Ohtsuka. Hij is geboren op 1 juni 1892 in Ibaragi vlak bij Tokio. Zijn vader was medicus en verbonden aan het ziekenhuis in zijn woonplaats. Van zijn moeders kant werd de Samurai traditie nog steeds in ere gehouden en op jonge leeftijd werden hem de eerste beginselen van de Samurai door zijn oom bij gebracht.

Op zesjarige leeftijd kwam de jonge Ohtsuka in contact met het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu. In deze school kreeg de jonge Ohtsuka les van Nakayama Sensei in het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu, tevens was Nakayama ook een zeer gerespecteerde leraar in het Kendo. Ohtsuka heeft daar tot zijn elfde jaar les gehad. Het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu kenmerkte zich door slag en traptechnieken op de vitale punten van het lichaam en door het natuurlijk ontwijken van een aanval met een minimum aan energie. Ook leerde hij hier het vallen, trappen en slaan. Door de Kendo achtergrond van Nakayama heeft Ohtsuka later veel van zijn vroegere opgedane ervaringen verwerkt in Kihon kumite, Tachi en Tanto dori.

Hironori Ohtsuka

In 1911 toen Ohtsuka 19 jaar oud was begon hij te studeren aan de Waseda universiteit. Ook begon hij in deze periode met het leren van kenpo, waarbij ook zijn eerdere ervaringen van het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu in een andere jiujitsu school verder ontwikkelde.

In 1913 overleed zijn vader en was Ohtsuka gedwongen om naar huis terug te keren waar hij ging werken bij de bank en daardoor heeft zijn studie aan de universiteit nooit kunnen afmaken.

Op zijn negenentwintigste verjaardag ontving Ohtsuka uit handen van Nakayama het Menkyo Kaiden diploma in het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu, waarmee Ohtsuka op jonge leeftijd al een grootmeester werd in deze Jiujitsu vorm. In 1921 is Ohtsuka gestopt met de lessen van het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu, hij trainde wel zelfstandig door, waarbij hij de aangeleerde technieken veranderde.

In 1922 las Ohtsuka een artikel over een man genaamd Gichin Funakoshi die in Japan was aangekomen om zijn Tode te demonstreren in de publieke hal van Tokio. Hij reisde vervolgens naar Tokio om deze demonstratie te kunnen bijwonen. Ook ging hij naar het gymnasium waar hij de lessen zag die Funakoshi aan enkele leerlingen onderwees.

Gichin Funakoshi
Gichiin Funakoshi

Ohtsuka stelde zich voor aan Funakoshi en vroeg hem Tode te leren. Ohtsuka trainde iedere avond met Funakoshi en binnen vier jaar werd Ohtsuka de assistent van Funakoshi.

Tijdens de grote aardbeving van 1923 in Japan nam de populariteit van de oude jitsu vormen af en er ontstond een nieuw tijdperk met als populaire vormen Judo, Aikido en Karate-do. Ook stopte Ohtsuka in deze tijd met het bijhouden van het Shindo Yoshin Ryu Jiujitsu en wijde zich alleen nog maar aan het karate-do.

In 1924 kwamen Ohtsuka en Funakoshi in aanraking met Yasuhiro, deze gaf les in het Shinden Jinen Ryu (een karatevorm), in het kendo en in het jiujitsu . Met zijn hulp konden Funakoshi en Ohtsuka daar les geven. Hiermee werd de eerste universiteitskarate club in Japan opgericht. Hier kreeg Ohtsuka als eerste leerling van het karate-do zijn eerste Dan uit handen van Funakoshi. In die tijd bestond de training hoofdzakelijk uit het beoefenen van Kata.

In 1927 ging Ohtsuka weer terug naar zijn woonplaats en nam zijn werk bij de bank weer op en begon ook met een studie (net als zijn vader) medicijnen. Hij specialiseerde zich hierbij in behandelingen van blessures tijdens trainingen van krijgsvormen. In 1929 stichtte hij zijn eerste karate-do club op de universiteit in Japan. In 1929 bracht Ohtsuka ook het kumite (Yakusoku kumite of anders genoemd Kihon kumite) in het karate van Funakoshi. (Ohtsuka vond enkel en alleen het beoefenen van Kata niet voldoende voor de ontwikkeling van het karate). Hierdoor kon karate met partner worden getraind. Ook bracht hij het vrij vechten in het systeem, waarmee de basis werd gelegd voor wedstrijden.

Jiro en Hironori Ohtsuka in 1975
Hironori Ohtsuka en zijn zoon Jiro in 1975

Ohtsuka was tien jaar de leerling van Funakoshi en tevens zijn oudste leerling. Ohtsuka wilde het karate nog verder uitbreiden en bracht elementen uit het karate samen met de elementen uit het jiujitsu omdat hij vond dat sommige blokkeringen en technieken uit het karate van Funakoshi niet gebruikt konden worden in een gevecht.

Verder ontwikkelde Ohtsuka de volgende elementen taisabaki (heuptwisting), Ma-ai (de juiste afstand), Sen no sen (aanval en verdediging zijn één), Nagasu (uit de aanvalsbaan gaan), Inasu (aanval en verdediging zijn één), Zanshin (scherpte), Irimi (het doordringen) en Mudana no waza ( het uitschakelen van onnodige emotie) in het karate.

Ohtsuka stichtte zijn eigen school en noemde deze Dai Nippon Karate Shinko Club. Zijn stijl van karate noemde hij Dai Nippon Karate-do Shinbukai.

In 1933 tijdens het Budo festival in Kyoto kreeg Ohtsuka de kans om een eigen stijl te presenteren en dit gebeurde in de Butokukai. Alle karate-do stijlen konden zich laten registreren,door te vermelden wie de stichter was, de naam van de stijl en de inhoud van de stijl. Hier introduceerde Ohtsuka zijn stijl en liet deze vastleggen als Wado-Ryu Karate Jitsu. Tevens werden de stijlen Gojo Ryu, Shito Ryu en Shotokan Ryu vastgelegd. Ohtsuka liet hierbij 36 Kihon Kumite technieken, Tantodori, Idori, Tachi dori en 16 kata’s waarvan vijf pinans, Kushanku, Naihanchi, Seishan, Chinto, Bassai, Wanshu, Jion, Jitte, Rohai, Niseishi en Suparini vastleggen. Zijn stijl werd verder afgekort als Wado-Ryu. Wa staat voor vrede of harmonie. Do staat voor de weg. Ryu wil zeggen stijl of school.

In 1935 verschijnt het boek van Funakoshi genaamd Karatedo Kyohan, waarin Funakoshi samen met Ohtsuka de Idori technieken demonstreerde. In 1938 verschijnt het boek Karate-do Tai-kan van Genwa Nakasone met daarin Ohtsuka die samen met Toshio Kato zeven Tanto dori technieken demonstreert. Ook wordt in dat jaar de ere titel Renshi Go uit gereikt aan Ohtsuka door de Dai Nippon Butoku Kai. In 1942 wordt weder aan Ohtsuka een ere titel uitgereikt door de Dai Nippon Butoku Kai en wordt Ohtsuka benoemt tot Kyoshi Go. In dat zelfde jaar begint een jonge student genaamd Tatsuo Suzuki van Ohtsuka Wado Ryu te leren. Tijdens de tweede wereldoorlog ging Ohtsuka gewoon door met lesgeven en blessure behandeling. In 1944 wordt Ohtsuka benoemd tot chef karate instructeur en wordt hij belangrijk lid van de kokusai Budoin. Hij wordt ook directeur van de Japanse klassieke promotie sociëteit van de gevechtskunsten.

In 1949 begint Ohtsuka zijn zoon Jiro in het Wado te onderwijzen.
Jiro begon ook met Iaido, Kendo en Judo. In de jaren vijftig en zestig groeide de Wado Stijl aanzienlijk.

Hironori en Jiro Ohtsuka
Hironori en Jiro Ohtsuka

Aan het eind van de tweede wereldoorlog waren de technieken van Ohtsuka op een hoogtepunt. Het Wado-ryu was uitgegroeid tot een volledige vechtkunst. Inmiddels had hij de kata’s die hij van Funakoshi had geleerd veranderd. Hij vond alle grote bewegingen overbodig omdat bij het uitvoeren ervan dit resulteerde in het verlies van kracht en energie. Ook veranderde hij de Chinese benamingen zoals Heians in Pinans, kanku werd Kushanku en Gankaku werd Chinto.

In 1952 verhuist de Wado-Ryu naar de Meiji universiteit in Tokio. In 1954 verandert Ohtsuka de naam van zijn school Dai Nippon Buto Kai in Zen Nippon Karate Renmei. In 1954 bestond het Wado Karate 20 jaar en dit werd gevierds met een demonstratie in de publieke hal van de plaats Hibiya. Tasuo Suzuki werd tijdens deze demonstratie onderscheiden met een vijfde Dan. Ook werd Tasuo Suzuki door Ohtsuka benoemd tot hoofdinspecteur van de tokai regio in Japan.

In 1955 verscheen van Ohtsuka het boek “Karatejutsu” met daarin veel kata’s, dit boek vormde de basis voor zijn boek uit 1970 “Wado-Ryu Karate”.

Ondertussen hadden een groot aantal leraren het Wado-Ryu eigen gemaakt. In 1960 begon Ohtsuka zijn leerlingen naar Amerika en Europa te sturen. In Engeland vestigde zich Suzuki (als algemeen hoofdinstructeur), Shiomitsu, Tanabe, Sakagami en Sugasawa.

In Ierland Iwasaki en Oghami in Zweden. Kono vestigde zich in 1965 in Nederland als hoofdinstructeur en gaf les in de sportschool van Toni Wagenaar te Amsterdam en introduceerde het Wado in Nederland op brede schaal. Twee jaar later kreeg hij assistentie van o.a. Ishikawa, Muramatsu en Takahashi. Later werd Kono hoofdinstructeur van Duitsland. Kono is inmiddels overleden.

In 1967 verleende de Japanse Keizer Hirohito aan Ohtsuka de vijfde order van Merit voor zijn buitengewone bijdrage aan het karate. Ohtsuka was daarmee de eerste Japanse karateka die een onderscheiding kreeg.

Wado Karate-do in Nederland

In 1965 is Kono Sensei begonnen met het opleiden van de eerste groep leraren. Later geassisteerd door Fuji, Ishikawa en Muramatsu. In 1966 wordt de Wado Karate Nederland opgericht door Rob Zwartjes. Hiermee begint het karate en organisatie geschiedenis van het Wado in Nederland. In 1968 komt Ohtsuka naar Europa en geeft les in verschillende landen waaronder ook Nederland.

In 1970 verschijnt van Ohtsuka het boek Wado Ryu Karate. In dit boek geeft hij uitleg over zijn ideeën en principes en kata’s van het Wado.

In 1972 werd door de voorzitter van de Kokusai Budo Renmei (internationale Martial Arts Federatie) aan Ohtsuka de titel MEIJIN verleend Dit is de hoogste titel die er op dit gebied bestaat en was nog nooit eerder toegekend.

In 1975 promoveerde Ohtsuka zijn leerling Tatsuo Suzuki tot Hachi-dan.

In 1980 ontstond er een breuk tussen Ohtsuka en enkele van zijn leerlingen. Deze leerlingen vormden een groep die bekend werd onder de naam “Suit Group”. Deze groep ging de naam Wado-Kai gebruiken. Ohtsuka is dertien keer naar de rechter gestapt om te voorkomen dat de “Suit Group”de naam Wado-Kai mocht gebruiken. De rechter kwam overeen dat beide partijen zelf tot een oplossing moesten komen Ohtsuka besloot daarop om op 1 april 1981 zijn organisatie te veranderen in de naam van Wado-Ryu Karate-do Renmei en liet een document opmaken waarin is opgenomen dat ieder die niet lid is van deze Renmei de naam Wado-Ryu niet mocht gebruiken. Er bestaan dus nu twee Wado organisaties nl; De Wado-Ryu en de Wado-Kai.

Op 29 januari 1982 overlijdt Hironori Ohtsuka na 84 jaar van zijn leven aan het Budo besteed te hebben.

Tot circa 1989 werkten Wado-Ryu en Wado-Kai in Europa samen. In 1989 werd het laatste gezamenlijke wereldkampioenschap, The Wado World Cup, gehouden in Crystal Palace te Londen. Tijdens deze worldcup demonstreerden Ohtsuka II en zijn zoon Kazutaka Ohtsuka o.a. Kumite Kata, Tanto Dori, Idori en Iaido, Tasuo Suzuki met een vertegenwoordiger van de Wado-Kai; Jitte, Kihon Kumite en Tanto Dori. Na dit Wado World Cup werd in een vergadering door Wado-Kai besloten dat men onder leiding van Tatsuo Suzuki alleen door ging.

De andere Japanse leraren zoals Shiomitsu, Sakagami, Iwasaki en Sugasawa richten hun eigen overkoepelende organisatie genaamd Wado Ryu Karate-Do Academy . Shiomitsu 8e Dan Hanshi werd hoofdinstructeur van deze Academy. Deze Academy behoort tot de Wado Ryu Karate-Do Renmei welke in Japan onder leiding staat van Ohtsuka II.